بررسی صفت و گروه وصفی از جهات مختلف در دیوان خاقانی

یکی از شیوه های غنی سازی واژگانی زبان فارسی ، بررسی و تحلیل واژگان وصفی است که معمولا به کمک واژهای بسیط و غیر بسیط (مشتق ،مرکب ،مشتق مرکب ) می سازند . به کارگیری واژگان فارسی از آغاز زبان فارسی با ذوق شاعران و کاربران آن اغاز شده است و در هر دوره ای واژهای وصفی جدیدی به حوزه واژگانی فارسی اضافه شده است و وازگان رایج حذف شده اند . این رساله با این رویکرد به استخراج و بررسی صفت و گروه وصقی از جهات مختلف پرداخته است : فصل اوّل :کلیّات که شامل هدف تحقیق ، مقدمه ،تاریخچه زبان و دستور، شرح احوال خاقانی می باشد. فصل دوّم :شاهل بررسی صفت از جهت ساختمان (بسیط و غیر بسیط ) می باشد . فصل سوم :بررسی صفت از جهت معنایی(صفات پسین و پیشین ). فصل چهارم :بررسی صفت از جهت نحوی و فصل پنجم شامل پیوست می باشد.